Ot, poczciwości mnóstwo. Większość z zawartych w tym zbiorze opowiadań miałem już okazję czytać gdzie indziej. Większość rozgrywa się w Wielkim Guslarze, kilka gdzie indziej, ale tak czy owak wszystkie są bardzo poczciwe, pogodne i optymistyczne.
Za to nadal jest zagadką dla mnie czemu kiedyś był Kirył, a od jakiegoś czasu później jest Kir.
Jakkolwiek by nie brzmiało po polsku jego imię (pseudonim znaczy się, jeśli dobrze kojarzę), spokojnie można go dokooptować do radosnej zbieraniny nie mających nieraz niczego ze sobą wspólnego autorów uznanych autorytatywnie na mocy subiektywnych moich odczuć przeze mnie za praszczurów bizarro. Bo do czego innego można zaliczyć opowiadania o piecu samobieżnym poruszającym się na poduszce powietrznej, o tym, że wystarczy "biec" w powietrzu, by nie spaść, o hodowli kochających ludzi pterodaktyli i termometrze mierzącym temperaturę uczuć? Lub o ludziach zmieniających się w ryby i ptaki (mieszkających na pewnej dalekiej planecie - takie mechanizmy obronne wykształciła tam ewolucja), co spowodowało skandal na igrzyskach olimpijskich?
Wychodzi na to, że połowa książek co czytałem to bizarro, protobizarro czy cuś XD
OdpowiedzUsuń"Za to nadal jest zagadką dla mnie czemu kiedyś był Kirył, a od jakiegoś czasu później jest Kir."
Może pomysł autora, może wydawcy, może powodowany...ujemnościami języków zachodnich, w tym dzisiejszej lingwy francy? ;p (to tylko teoria, ale bardzo możliwe - hm, może Lem zdobył wielką sławę na Zachodzie, bo miał szczęście co do nazwiska, jak na Polaka XD)
Siegfried, le seul lecteur
Ano, zdecydowanie w zbyt wielu miejscach widzę bizarro. A z Kirem to nie wiem, może i masz w tym trochę racji, może i nie.
OdpowiedzUsuńNo, tylko hipoteza. Można się przyjrzeć bliżej ruskiej wiki, ale i tam na rzut oka nie znalazłem konkretów. Ale znamy ludzi, co czytają lepiej, zleć im to XD niech przeszukają ruskie wyszukiwarki XD
OdpowiedzUsuń